Leyla denen bir hanım Kaysı etkileyerek
Eteğini gösterip yüzünü gizleyerek
Yaktı Kaysın gönlünü,ateşe üfleyerek
Leyladan başka gözü kimseyi görmeyerek
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
harikaydi gercekten...zevkle okudum...tebrikler
NEFİS.
TEBRİKLER HEMŞERİM.
SELAM VE DUA İLE.
Tek kelimeyle mükemmel bir şiir Sn Üstadım yüreğinize sağlık Kaleminiz daim olsun Tebrikler
Erişti Kays Leylaya,bu Leyla değil dedi
Tanımadı Leylayı,kendi kendini yedi
Tabi beşer Leyladan manevi aşka erdi
İşte kaysa böylece mecnun deniliverdi
Leyladan geçip, mevlayı buldu sonunda...Mükemmeldi..Tam puanla tebrikler efendim.
Sinan bey,,,,,Bu çalışmaya söylenecek tekşey....kıtalararası mükemmel bir uyum, bütünlük ve ifade güzelliği var......saygıyla
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta