Yağmur, toprağa karışmaz insandan önce İstanbul’da
Hiç bir şey insandan önce hareket etmez
Dişi kentin sancılı yokuşlarına aldırmadan vurursun ayaklarını,
Bileylenir tüm bakışlar...
Mevsim, toprağa karışmaz insandan önce İstanbul’da
Bazen yaşlı bir teyze olur canayakın, bazen bir fahişe gibi gözleri fettan
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
şiirlerinizin devamını bekliyorum şair dostum
saygılarımla
Alparslan Koçyiğit...
guzel bir calisma cok emek vermisiniz,tebrik ederim basarilarinin devamini dilerim sagilar selamlar hollandadan...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta