Zuhal Aksulu - Kaybolmak Şiiri - Antoloj ...

İnsan nereye gideceğini bilirken kaybolmuş olur mu?
Biliyordum nereye gideceğimi.. ne yapacağımı...
Düştüm yollara.. adım adım geçtim ter kokan, çöp kokan, hayat kokan, insan kokan sokaklardan... Her adımda yüzümdeki gergin gülümseme hafifledi.. Daha bir oturdu üstüme sanki.... Kaybolmuştum... yalnızdım. nereye gideceğimi biliyordum....
İlk terk edilişim değildi bu... ama son olacaktı...
Ben de terk ediyordum artık kendimi..
Hayatımın en anlamlı en güzel yolu beni terk etmişti... yanından mavi ırmaklar akan.. mis gibi papatya kokan... en uzun yolum.. gitmişti... Yolsuzdum.. Kaybolmuştum... Uzun süre aradım yeni bir yol.. hep karanlık hep karanlık... Kötü ve zor yollar çıktı karşıma...
Yorulduğum anda.. en kaybolduğum anda buldum yolumu...