Yüreğimin dağlarında
karlı çam yapraklarında
yokluğunu aradım
yüreğim volkan
yüreğim dağ
yüreğim orman
ve ben yokoluşunu
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
çok güzel olmuş ancak, şiirde biraz; umutsuzluk, kırılganlık, hayata küsmüşlük hissettim.
fakat güzel. 10 puan. selam ve sevgilerimle.
sen-ben konuşuyorsa yürek orada tehlike çanları çalıyor demektir... tebriklerimle...
Her dize de umutsuzluğun pençesi.
En çok sanırım,sevdiğine hasret olanlar ya da sevdiğini kaybetmiş ayrılık acısı çekenleri yakıyordur bu şiir....Kimse hasret çekmesin sevdasında...Mükemmel bir şiir, yüreğinize sağlık Ruhi Bey...Lamia CANAY...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta