O küçük bir çocuktu, sadece bir umut beslemişti,
yeryüzünde kalmayınca ne doğa ne de canlıları...
Küçükken kaybettiğimiz hayvanımızın üzüntüsü gibi olmadı onun ki; nefesi kursağında, haykıramayarak kaybetti umudunu...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta