Ezen ayaklara direnirken
Kendimi başkalarının gözünden seyretmeyi bıraktım
Gülüyorum
Çektiğim acılara karşılık
Ayakları yere değmiyordu
Cebi dolu kanguruların
Vuruldu bir uçurum derinliğinde
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde
Devamını Oku
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde




Ne çok "ters köşe hali!"
Bir zamanlar "Acıların Kadını" diye anılanlar vardı...
Gıdası demek ki acıydı..
Oradan besleniyordu
Ve çok da satıyordu "arabesk!"
Şimdi mi?
Benzer hallerin artık gerçeğini yaşıyoruz..
Yaygınlaşıyor git gide yoksunluk!
Üstüne zevk alanlar da çoğalıyor...
Irmaklar bir bir "kururken..."
Yatağını terk ederken..
İnsan nasıl sıyırsın kendini!
Kaydıkça, kaybettikçe kazandığını sanıyor "kuru kalabalıklar..."
Çok beğendim..
Tam bir "derya" idi şiir..
Tebrikler Önder Bey, Kardeşim....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta