Esnedikçe bir yerlerim üşüdü
Bu yamacın sıcaklığı
Vurmadı hiçbir zaman yüzüme
Kar kürümez oldu çingeneler bu kaldırımda
Ben bahara koşarken üzerime buzlar düştü
Düşlerimde çenelerim sancıdı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
İnan iki kez okudum şimdi bu şiiri..Yüreğine sağlık Hasan..Yazmaya devam..Öğretmenin..
Pörsümüş saçları serpiştir rüzgarlara
Kaş çat...dik dur...kaldırma bu şakayı...
Yine çok güzel ve manalı bir şiirdi..........
Yüreğine sağlık hasan kardeş....
Selam ve sevgilerimle..........
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta