Bazen canınız cok sıkkın olur..
O kadar bunalırsınızki, sanki bir tek siz varmışsınız da tüm olumsuzlukar sizin için var olmuş zannedersiniz..
İlk önce aynalarda yüzünüz gülmediğini ve bembeyaz solgun bir halde olduğunu farkedersiniz...
Sonra bir tedirginlikle beraber düşünceleriniz ağır ağır bir örümcek ağı gibi beyninizin tamamına işlenir...
İlk olarak hata nerede diye düşünmeye başlayıp,sonrasında hatanın sebebini, daha sonrada vicdanınızı rahatlatmak için, kendinizle yüzleşmekten vazgeçip suçlu aramaya başlarsınız....
Ve bende tam şu anda öyle hisler içerisindeyim...
Fakat ben hatalarımın ve sebeplerinin,ve buna kimin sebep olduğunu biliyorum..
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta