senli otobüsler geçiyor otogardan
sessiz şehirler düşüyor önüme
kuşları ölmüş sokakların hep sessiz
ağaçları devrilen
yaprakları dökülen
çiçek bile vermeyen
susuz kalmış aşklar
sessiz şehirler beliriyor gözümde
haritadan silinme
korkusu taşıyan
kadınlar ve çocuklar
bir yanlışlığa açan
uyku saati gibi
kimsenin ölmeyeceği
bir gün dileğiyle
yaşayan şehrimiz
bizim dahi değil.
yine senli,
karşı şehri düşledim.
Alsancak garı'na devrildiler
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Devamını Oku
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta