senli otobüsler geçiyor otogardan
sessiz şehirler düşüyor önüme
kuşları ölmüş sokakların hep sessiz
ağaçları devrilen
yaprakları dökülen
çiçek bile vermeyen
susuz kalmış aşklar
sessiz şehirler beliriyor gözümde
haritadan silinme
korkusu taşıyan
kadınlar ve çocuklar
bir yanlışlığa açan
uyku saati gibi
kimsenin ölmeyeceği
bir gün dileğiyle
yaşayan şehrimiz
bizim dahi değil.
yine senli,
karşı şehri düşledim.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta