Karın Üşüdüğü Şehir Şiiri - Yusuf Akkaya

Dışarıya adımını atar atmaz
Kuru bir ayaz çarpar yüzüne
Uyanırsın
Kapıyı kapatır kapatmaz
Derin bir nefes alır
Yola revan olursun
Ruslardan kalma taş binaların arasında
Ağır ağır yürürken
Hafiften kar serpiştirmeye başlar
Ama umursamazsın bile
Köşeyi dönünce müdavimi olduğun kahveye
Dalarsın bodoslama
Sobanın etrafı garibanlarca çoktan sarılmıştır
Kısmetlerinde var mıdır? Bilinmez
Yinede çırpınırlar iş bulmak için
Kimi öğlen kalkacak olan otobüsü bekler
Kimi Doğu Ekspres'in saatini
Umutları büyük şehirlerde yeşersin isterler
Seninse yegane muradın
Sıcak bir bardak çayın buharında ısınmaktır
Sonra...
Sonraları hiç bitmez bu diyarın
Anlayacağın burda hayat bir başkadır
Burası karın dahi üşüdüğü şehir: Kars'tır...

Yusuf Akkaya