Kardan adam öldü, güneş çarpmasıyla
Sevdası çığ gibiydi,soğuk ve tehlikeli
Ekspressiz bir otobüs gibi kenti dolaştı acısı
Son seferde şöfüre kendisi...
Önce çocuklar ağladı, sonra karakış
Gitti kardan adam bahar gelince,gitti
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Harika. Aşkın/çarpılmanın sıcaklığının öldürdüğü kardan adamın toprağı bol olsun..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta