Karanlıktayım Şiiri - Şair Şahbalaban

Karanlıktayım
Tek damla ışıktan yoksun bir karanlıkta
Bakıyorum
Hep derinlere,karanlıklara dalıyorum
Acı,kin,nefret,kıskançlık görüyorum
Sarıyor tüm benliğimi
Parçalanıp bitiyorum
Kaybediyorum
Kendimi karanlığın ortasında kaybediyorum
Arıyorum,sürekli arıyorum
Annesini kaybeden bir çocuk gibi ağlıyorum
Düşleri,hayalleri yazıyorum
Hayatımı bitiriyorum,tükeniyorum
Hala tek bir damla su sesi yok
Bir tek çıt,bir korku yok
Duygularım altüst oldu,herşey bombok
Bu adam benmiyim?
Hiçbir yerde hiçbir şey yok
Göremiyorum kendimi
Bulamıyorum sesimi
Duyamıyorum kalbimi
Hissedemiyorum sevgimi
Biliyorum sevdiğimi
Hayatı,seni,aşkı
Beynimi sardı karanlık bir şarkı

NOT : Ne zaman gelecek sonu bu aşkın

Şahbalaban