Ne çığlıklarım biter nede çelişkilerim
Ben her sabah bu sokakta karanfili beklerim
Bu sokak ki dönüşsüz bu sokak ki kıvrımsız
Bu sokak ki sonunda ölüm olan bir çizgi
Bu sokak ki yarınsız,bu sokak ki amansız
Ağlayışın görülmez,inleyişin duyulmaz
Ama yine her sabah karanfili beklerim
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda