Kara Osman Nalbant Şiirleri - Şair Kara ...

Günlerce aç kaldım çiği yemedim
Heybemde ne varsa köze bıraktım
Bülbül oldum güle benim demedim
Neyim var neyim yok öze bıraktım

Yüreğimi yaktım yürek yakmadım

Düşmanın sadağında, beni vuracak ok yok
Sana sırtımı dönmem, senin elinde yok yok

Yetmedi damlalar
Dolmadı gölüm
Deli gönül uslanmadan
İliklerim ıslanmadan
Yağmur dinmek üzere.
Dünü

Bakarak ekşi deme, asmamdaki üzüme
Bakarsın tatlı çıkar, bakamazsın yüzüme

Her söze inanma, her sazı çalma
Bu handa kimseden beddua alma
Sen sen ol deryada, derine dalma
Yalan dünya merdi derde salandır

Kara haber
Çabuk yayıldı yurda
Gündüz güneş tutulur
Gece ay doğmaz orda
Söyleyin nasıl unutayım
Yunus’un bakışını

İçi boş olan yürek, bedene ağır yüktür
Sevdayla dolu yürek, acun kadar büyüktür

Gülü koparmışlar dalından
Yele karışmış
Bülbülün heceleri
Uykusu kaçmış kuşların
Yorgun bu şehrin geceleri
Birazdan yatacağım

Dalda güvercin gördüm, bana göz edip uçtu
Ardından uçamadım, o zaman uçmak suçtu

Habibim demiyorum
Yanıma gel tabibim
Çatır çatır kırılıyor
Bütün kemiklerim
Bırak elindeki gülü
Dikeni var