insan durmadan yazar çizer benliğini
ilkokuldan başlar öğretmen, doktor olacağım demeye
yıllar geçer o dolu hayallerin yerini kocaman bir boşluk alır
bir durakta 254 otobüsü beklerken bulur kendisini
hayattan tek beklentisi özgürlük olu
yanında bir kaç arkadaş birde karavan
çekip gitmek, terketmek ister sahip olduğu her şeyini
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Acaba beyin kaldı mı bir çok insanda...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta