Gülmeyi öğrenirken sağanaklardan,
Sana yakalandım çıkmaz sokaklarda.
Islanınca açıldı yokluk kelepçem,
Göğsü kızıl kan ağaran sabahlarda.
Yanmayı öğrendim gölgede seninle
Ateş oldu İbrahim’in gül bahçesi.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta