Kapandı Yeniden Kapı Şiiri - Kasım Kobakçı

Belirsizce göründü, zamanın derin izleri,
Yayıldı umut boşluğa, bir fısıltı sesiydi.
Aniden yazar, temiz kağıda aşkla eğildi,
O anda kalemine, herhangi bir kelime dokunmadı.
*
Sabahın ötesinde bir yerde, uzaklarda,
Başlangıcı hissedildi, yoğun bir yağmurun.
Yayıldı şimdi her yere, yeryüzüne hızla,
Hissettim ki, ıslaktı ve de tutkal gibi sıcak.
*
Hemen buldu insanlık, birleşip gerçeği,
İki kelime ettik en azından, anlaştık.
Yarışıp zamanla, yüzeye aktı saniyeler,
Kapandı yeniden kapı, sonsuzluğa doğru.