Benim sevgilim;
İkarus,
güneşin oğlu
Yükseldim Aşkımla göğe doğru.
Rüzgar yıldırdı yolu ve kanatlarım durdu.
Bir andı ki yandı kanatlarım, gözlerim toprak doldu.
Ne düştüm, nasıl uçuştum...
Geceleri saklanırdım, toprakta aşikar oldum.
Güneş battı ve Afroditle buluştum.
Herakles'in mağrifetli ellerine kavuştum.
Bir su perisi iyileştirdi tenimi, bakırdan bozma derimi...
Kemiklerimi ovdu ve yeniden doğdum.
Sirenlerin adak fedakarlığı böylece buydu
Kanatlarım dünyada kalmak için fedakarlık andım oldu.
Kayıt Tarihi : 9.5.2025 04:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2017-2025 Arasında yazılmış ve düzenlenmiştir şiir. Mitik bir ânı anlatır şiir.
Niyetine...
Şiir bu işi en iyi görenlerdendir,
İsabetli...
Tebrikler Genç Şair...
TÜM YORUMLAR (1)