KANGREN
Veysel Çolak’a
tutkun değilim alkışlayarak övdüğüm arzularıma
bendeki iyimserlik kangrenli bir umudun gözyaşı
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
İnsanın hesabına düşeni aşkla ödemesi nasıl acıtır bilirim...Sevmeye böylesi aç yüreğin temizliğini gücünü...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta