Kül üstünde gülün mor sessizliği konuşur geceyle.
Ve divanına feryadı yetişmeyen aşklar vardır.
Gönül bu hikayede, ay çıkagelir,
Yürek vuruşları ölülerin sananlara rağmen.
Davası bu, terkedilmiş olsada ev konuşuyor şems vakti.
Ateşin konuştuğu yok, yandığına bakma.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Eğer beni bilmiyorsan, benden nasıl öğüt dinleyeceksin dedi hak.
Şems vaktinin pervanesi bıkkınlık verir uykuda olana.
Ruhu gül bahçesinden bir koku almış olana aşk olsun....
Ne güzel...Şemsvari yüreğinize, kaleminize sağlık...
Selamlar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta