Aksaray doğumluyum. Eğitim hayatıma Aksaray da devam ettim. İşletme fakültesi mezunuyum.
Evli ve 3 çocuk annesiyim. Yaklaşık 10 yıldır amatör olarak şiir ve hikaye tarzında yazılar yazıyorum.
ABİM...
Can özüm, annemin en güzel emaneti karındaşım.
Kömür gözlerine kurban olduğum.
Şimdi ben böyle dimdik durabiliyorsam.
Kimseye boyun eğmiyorsam bil ki hepsi senin sayende.
Sen benim arkamda duran dağ, sırtımı yasladığım koca çınarımsın.
Virane yüreğim senden sonra
Bi çare arar oldum ayrılık acısına
Hiçbir ilaç derman olmadı yarama
Sensizliğin tedavisi yokmuş sevdiğim
Geçmiyor gönlüm senden aksine daha da bağlanıyor.
Eve girene kadar attığın adımların sayısını,
Hatta mahallede ki o sokak lambalarının bile sayısını biliyorum.
Kaç geceyi sabah edemedim, o sokak lambasının ışığında sen biliyorsun.
Bir tek rüyalarımda herşey güzeldi.
Şimdi rüyalarda yerini kabuslara bıraktı.
Korku içinde bir sıçrayış ile bölünen uykular
Ve gözümden süzülen yaşlar.
Affetmek mi?
İnsan öyle herşeyi affederse kendine ihanet etmiş olur.
Mesela sen benim kalemimi kırsan yanlışlık oldu der affederim.
Çelme takıp düşersen şakaymış der yine affederim. Ama sen öyle mi yaptın.
Gerçi Yaptıklarının farkına bile varmadın.
O kadar değersizmişim işte.
Ah be kadın
Sana ne oldu böyle, nasıl bu hale geldin.
Benim tanıdığım kadının içinde küçük bir kız çocuğu vardı.
Çok güzel güler, ışıklar saçardı.
Çiçeklerden saçlarına taç yapar.
Kırlara uzanır, hayaller kurardı.
Hala akıllanmadın çocuk daha kaç kere inanacaksın insanlara.
Kaç kere kırılır bir kalp.
Ahh çocuk ahh
Göz pınarların kurudu ağlamaktan için paramparça.
Her gelen bir parçanı söküp alıyor.
Sen hala sevmekten bahsediyorsun.
Ben tek varlığı eşi ve oğlu olan bir aile babasıyım. Oğlum benim en büyük hazinemdir. Bir haftasonu oğlumun isteği üzerine pikniğe gitmeye karar verdik. Hazırlıkları tamamlayıp yola koyulduk.
Radyo da çalan şarkı eşliğinde güle, oynaya piknik yere varmıştık. Eşim bir yandan sofra hazırlıyor ben ise salıncak kuruyorum. Tam herşey hazır hadi sofraya derken birden yağmur bastırdı. Öyle şiddetli başladı ki duracak gibi değildi. Mecburen apar topar herşey kaldırdık. Ama öyle bir yağmur ki arabanın silecekleri bile yetişmiyor. Üstüne birde şimşek çakınca bizim oğlan korkmaya başladı. Dönüp onu sakinleştiriyim derken, karşımdan gelen aracı farkedemedim. Sağ sol yaparken direksiyon hakimiyetimi kaybettim ani fren yapıncada araba iyice kontrolden çıktı.
Bundan sonrası tam bir facia.
Araç paramparça olmuş ordan sağ çıkmak imkansız. Mucize gibi birşeydi.
Ama Her yanımız kırıklar ve yaralar içindeydi. Eşimin ve oğlumun çok uzun bir tedavi süreci olmuş. Ameliyat üstüne ameliyatlar. Ben ise ameliyat esnasında oluşan aksilik yüzünden hayati tehlikem oldugu için yoğun bakıma almışlar.
Sonrasında bilinçimi kaybetmenin, hiç bir tepkiye uyarı vermediğim için komaya girmişim. Aylarca böyle devam etmiş.
Yüzünde ki o masum gülüşünde, sesinde ki yumuşaksı tondan anlıyorsun.
Kalbinin güzelliğini.
Bakışlarında ki sıcaklık, gözlerinde ki parıltının büyüsü sarıyor her zerreni.
İnci gibi ışıl ışıl gözlerin de kendini bulmak
Dünyanın en güzel hissi.
Nasıl bir iyilik yaptım da sen çıktın karşıma diye düşünüyor insan.
Anne, ne anlamlı ne derin bir kelime ama benim için sadece hüzün ve gözyaşı.
Neden mi?
Anne deyince soLyanımın sızısını hiç dindiremiyorum.
Ben senin ne varlığını ne de yokluğunu anlamlandıramıyorum.
Sadece Anne dedikce içime düşen ateşi biliyorum.
Hani anneler yavrularını hiç bırakmazdı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!