Kamil Çakır Şiirleri - Şair Kamil Çakır

Sesler var kulağımda, anlamadığım sesler
Kemiriyor benliğimi bilmediğim dünyada
Kursağımda kalıyor arzular ve hevesler
Hicran tüketti beni, güç kalmadı feryada

Kamil Çakır

Bir yiğit tanıdım gönlümü çaldı
Sohbeti tatlıydı,şekerdi,baldı
Ardında bir türkü,bir resim kaldı
Gözümden yaşları döktün de gittin.

Üzüntü,sıkıntı,elem bilmezdin

İHANET
Hayret ki hem ne hayret
Şu manzarayı seyret
Beyinlerde fırtına
Vicdanlarda hararet
Kalp gözü görmez olur

Günde on kez gelir idik göz göze
Gülümserdik sizler bana ben size
Seyredenler hayran kalırdı bize
Eski günler nerde kaldı aynalar

Sevdalıydık iki aşık misali

Bir rüyanın esrarı kök salınca cihâna
Başlar öne eğilir secde için Sübhan’a
Kutlu yolculuk başlar hilâlin gölgesinde
Azamet ve tevâzu hânında, bilgesinde
Dilden dökülen duâ maveraya yol bulur
Dosta güven verirken düşmana korku olur

Gözlerde umutsuz yarına bakış
Düşünce, düşünce çıkmaz sokakta.
Bir ömür yalanla itiş ve kakış.
Gerçek ufuktaki nurdan konakta

O konak ki bize bizden de yakın

Muhabbet bağının bülbülü oldun
Esefnâk gönlüme sevgiyle doldun
Hâdimülfukarâ, hıfz-ı gurebâ
Muktedâ bir refîk, ebulhayr kuldun
Edvâr-ı sâbıka âlem-i hayal
Tâkatin erkenden kesildi, soldun

Âlemlere rahmet Yüce Mevlâ’dan
Habîb-i Hudâ’sın, Resül Ekrem’sin
Muhabbet bağının en güzel gülü
Ecvedünnâs’sın sen, Sırrî Akdem’sin
Dâr-ül Hicre senle Medine oldu
-İnfâk-ı muhtâcîn, Dürr-i Yetîm’sin

Mah cemâlin gören dîdem şîvekârdır Gülsemâ
Âteş-i aşkına mahkûm nâlekârdır Gülsemâ

Bir dem muhabbetin kılar, bir ömür rûh-i revân
Seyrine meftûndur cenân, giriftârdır Gülsemâ

Gül şendir
Bülbül dilrîş, gül şendir
Leyle-i süveydânın
Mukâbili gülşendir

Gül tandır