kalbinin duyuşlarına kabarmıştı kulağını;
inledi kalp:"gör artık o aşkı, bil ve sev"
düşündü, yol uzun, yolculuksa çok zor,
omuz silkti ham fikriyle:
yok yok ben kim, onu bulup bilmek kim?
sustu kalp,
içindeki emanete sahip çıkmayan "insana" küstü....
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta