Kırıla kırıla ümit mi kaldı?
Kalmasın kalbimde senden tek bir iz.
Derin bir pişmanlık ruhumu sardı
Kalmasın kalbimde senden tek bir iz.
Gönlümü yakıp da sömüren sensin.
Ömrümü zindana çeviren sensin
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta