Kağıt kaleme seslendi:
“Şehrin ıssız koğuşunda
gürültülü bir sancı var.”
Ah hüzünlü sardunyam!
Yine eş’siz düştün toprağa
Tohum verecekti yavru ağzın
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta