Halk eyledi yüce Rab; önce levh ve kalemi!
Daha sonra yarattı; on sekiz bin âlemi.
Memur kıldı yazmaya, Kadir Mevla kalemi!
O indirdi semadan, yazdı kalem, kelamı.
Durur nizam, intizam; kılıç la kalem üzre!
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
duyarlı yüreğinize sağlık. kalemin gücü inkar edilemez.elbette kalemi hayra ve iyliğe kullanmak iyi kelam sahibinin dileğidir.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta