Halk eyledi yüce Rab; önce levh ve kalemi!
Daha sonra yarattı; on sekiz bin âlemi.
Memur kıldı yazmaya, Kadir Mevla kalemi!
O indirdi semadan, yazdı kalem, kelamı.
Durur nizam, intizam; kılıç la kalem üzre!
Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken
Devamını Oku
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken




duyarlı yüreğinize sağlık. kalemin gücü inkar edilemez.elbette kalemi hayra ve iyliğe kullanmak iyi kelam sahibinin dileğidir.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta