Kalem kırılınca bil ki ben üzülmüşüm.
Kalem yazınca, bil ki ben ağlamışım.
Kalem susunca, bil ki ben ölmüşüm.
Kalem söz bilmez yazsa derdi bitmez,
Kalem sever, sevdikçe acısı dinmez.
Kaleminde kalbi vardır, kimse bilmez.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta