Şairler,kendi kuytularında evrenin kirlerini sorgulayan,bunlardan şikayetler içinde sızlanmadan müteşekkil ve evrenin arınmasını uman ve bekleyen kimlikler değildir.Yaşamda en etkin biçimde bunu gerçekleştirmeye çalışırken bir yandan da umudu,sevdayı,doğruyu,haklıyı yani yarına taşınacak güzelliklerin tümünü söze döken insanlardır...Onları okuyup onlardan etkilenmemiz ve onları yüreğimizin en seçkin yerlerinde tutmamız,onlarda kendimizden bir şey bulmamızdan değildir yalnızca,bir sevda nöbetinde sol cebinizde taşıdığınız bir şiirin bir dizesinden su isteyebilirsiniz çünkü...O şiirler size öylesine yakındır...Bu nedenle,yılgınlığı değil umudu kucaklayan sözcüklerle şair yazacak kale düşecek.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
