değerli dost, Mehmet Emin Türkyılmaz’ a saygıyla...
“ Kaldırımlar 1
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
KÖY İLE ŞEHİR YAŞAMININ FARKINI BU DEĞERLİ YAZINIZDA HEMEN FARKETTİM. BİZİM KENDİMİZE AİTBİR HİKAYE BİR ROMAN BİR TATİL KİTABI OLAMAZDI. OKULDAN ÖĞRETMENİN VERDİĞİ YILANMIŞ ÖDÜNÇ KİTAPLARLA ANCAK OKUMA SUSUZLUĞUMUZU GİDEREBİLİRDİK.
KALDIRIMLAR, EVET. BENCE DE GECEYLE SEVDALI OLMUŞ BİR YÜREĞİN SOKAKLARI GECEYE KARDEŞ KILMIŞ BİR KALEMENİN DİLE GELMESİDİR DİYEBİLİRİM KISACA. ELBETTE İÇİNDEKİ SOSYAL İÇERİĞİ ANLAMAK MÜMKÜN. AMA HERKESE GÖRE DEĞİL. BAŞARILI BİR MAKALEYDİ. SELAM VE SAYGI İLE.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta