Kalbin Bazen Yorulur Şiiri - Gülay Özdemir

Hissettiğim Sevgi

Çocuksu bir bencillik yap kendine;
yalnızca sevgiyi sakla içinin en derinine.
Geride ne varsa; kırık, yük, gölge,
salıver gitsin rüzgârın götürdüğü yere.

Kalbin bazen yorulur,
sözler ağırlık eder insana;
o yüzden bırak hafiflesin ruhun,
her damlası sevdaya dönsün yaşadığının.

Sevgi dediğin bir ırmak aslında,
akınca arındırır, durunca taşırır insanı;
sen akışına bırak kendini usulca,
kalbin bulsun yeniden kendi limanını.

Ve unutma;
herkes bir gün gider, bir gün gelir hayata,
ama sende büyüyen sevgi
hiçbir zaman kapını çalmadan ayrılmaz içinden.

İşte bu yüzden,
çocuksu bir inatla sarıl sevgine;
belki dünya değişmez bir anda
ama sen değişirsin,
sen güzelleşirsin sevdiğin kadar.

07.12.2025
~ Gülay Özdemir ~