Yıl 1999,
Aylardan ağustos
Mevsim cehennem..
Elbette böyle dememişti şair,
Şiirine başlarken..
Fakat o zaman,
Kırkbeşbin öyküyü toprağa gömüp,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
gidenler; yarın'ı, yarın'da bıraktı da gitti. ya kalanlar, her yarın bir başka acı yarın getiriyor belleklerine. her gün, bir yarın!..
Yapılacak önemli işler vardı ertesi gün
Enkaz altındakiler için..
Fakat ertesi gün olmadı..
Ya kalanların yarınları?
Tutunacakları anıları,
Ve şanslıysalar
Ellerinde birer yırtık fotoğrafla
Her gün yeniden yaşatmak için onları
Asıl ölüm,
Enkazın üstündeydi galiba!
yüreğine sağlık sevgili jale, kalemin dert görmesin. unutulmasın acılar, belki önlem alınır.((
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta