Toparlayamadığım cümleler duruyor içimde;
Biraz kırık, biraz yumuşak, tıpkı bir sır gibi.
Gözlerini görmedim, ellerini de; ama diyebilirim sana bir sır gibi güzelsin.
Uzak bir telefonda ruhunu hissettiğim an, işte o zaman inanıyorum gerçekliğine.
Dikenlerinden kırık kanlar akıyor, biliyorum. Nerden biliyorsun? diye sorma. Çünkü uzaklarda atan kalbimsin.
Uzaklarda kelimesi ne kadar uzak olabilir?
Sen Bulutlardan düşmeyi bekleyen damlam, Ben ise bu toprak yüreğimle yağmura hasret.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta