Gerisindesin denizle buluştuğu yerde yıldırım yakamozlarının
İleriye iki adımcık atman yeterli.
Zeminde beton, duvar solun, girişteki kirişler sütun.
Eğildiği yerden kalksa zarif kaşların...
Mümkün bir uzaklıkta durmaya alışmışsın.
Aramayalım sonra mumla boranın altında birbirimizi kışın?
Ceketlere dikiş atar burada yağmur,
İpekler neminden erir.
Lekenin adı burada çamur.
Kalkan toprakların altına su yürür ve doldurur.
Amiyanedir rüzgarı, ikimizi başka yerlere savurur(!)
Hevesli bir ses, hepsi melodik bir kaç nefes,
Verilen bir hediye değil ki duymak ve es
Erişkin yanaklarını Paganini hazzı sallasın.
İçinden ne gelir, kim tahmin edebilir ve bilir?
Çerezlerin suya düşsün alama,
Merakların dışına taşsın tutama.
Emirler yumuşayıp rica olsun,
Laflarız edebiyat, çakıl taşı şekerlerimi de alabilirsin.
İnsan içinden ne geliyorsa özgürce söylemeli.
Yetişemediği otobüsler ve gezilmedik yerleri,
İnsanın kendinden bunlar için izin alması gerekmemeli.
Zaten kaç kişi kaldık biz gibi?
Kayıt Tarihi : 20.12.2021 04:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir çifte sarmallı akrostiştir. Böylece kendini anlatır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!