Hüznün gölgesinde hayat,
Gözlerini çevirir birden
Kaldırım tozu bulanmış ayrılığın
Kimliği yapışır yüzüme
Amaçsız bakışları devirir
Büzülür dudaklarım
Bir sis düşer boşluğa
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
