Haddini, hukukunu değerini bilerek
Adam gibi yaşayarak bu dünyada dürüstçe
Kalbini dost'a emanet bırakıp bir şafak vakti
Gün boğmuşken geceyi aydınlığında
Bir kuş cıvıltısında, bir seher yelinde
Gitmeli insan ardına bakmadan sessizce.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta