Delirmiş insanlık, bağırır "kafa" sesleri,
Bencil yaşar "en"lerde, sevgi yittiğinden beri,
Gelip geçen her yüz, oturmamış yerine,
Suretler hürmet görür, asıllar hürmetine,
Menfaat kağıt helva, yemek için yaklaşan,
Helva biter birmez, her yönden uzaklaşan,
Bir mıknatıs gibi hayat, zıt bezmiş eşinden,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,