Ne zaman ağzımı açsam
Sözümü kapıp yutan
Bir bakış fırlatırdı babam.
Biz ne kadar biziz ne kadar onlar?
Ne kadar kendimiz olabildik ki?
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
'Kadınlar biliyordu elleri göktü
Buluta yakıştırıldı gözleri
Yüzleri deniz dibi
Gizler hiçbir şeyi yaşamazlardı
Bir anne kadar ilginç
Biz yazgı kadar yalan
Bir köpek kadar sadıklardı.'
yüreğinize sağlık...
sevgi ve saygılarımla,
Gülseren.
Yani şimdi bu gerçek, bu kadar güzel başka nasıl anlatılabilirdi ki? Toplumun geleneksel kadın anlayışını çok güzel vurgulamışsınız.. Tebrikler.. Teşekkürler.... Ustalığınıza hayran kaldım..
Erkek dışarıda,maddi güç.........
Kadın hem evinde manevi güç,işinde maddi güç.
Bu devirde maddi katkı için omzuna erkekten fazla yük almamış mıdır?
Yuvayı dişi kuş yapar.Ev ve evlilikte kadın kusursuz olmak zorunda.Birde işe gider gelir maddi güç olmak zorunda.
Ama unutulan şu ki....Annelik misyonu!
Her zorluğun üstesinden gelmek zorunda.Çekerler ne zorluklar,gık diyemezler,anlayışsız olmamak adına.Akıtırlar yaşlarını içlerine.Yanaklarından süzülen yaşları görmemezlikten geliriz.
ÇÜNKÜ ONLAR EN BÜYÜK GÜÇ OLMAK ZORUNDA.....
Güzel anlatım.
Saygılarımla
Arzu BAĞRIAÇIK
ne güzel söylemiş şair...
Tebrikler.Güzel bir şiir okudum.Annenizi kadın olarak sorgulamış olmanız güzel ve hüzünlü olmuş.Sadece anneydi oysa annem.Çocuklar kadar şen oldum.Selamlar saygılar.Hasan Tan.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta