Dündü belki, ceketimin altında bir kıpırtı, çıktığım uzun yolculuğum.
Otobüsün camından el sallamıştı martılar.
Ardımda mavi bir şehir, her gidenin döneceği yalanının yansıması pencerede.
Uzun bir uyku, belki de kış uykusu bu ayrılık.
Yalana sarılmış bir rüya, karabasan sanki.
Aldatıldım, aldandım uzağın iyi, yakının acı olduğuna.
Koşarak gittim o kadim karanlığın kucağına.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta