ne garip insan denilen varlık ne karmaşık hayat çizgimiz
bazen fırtınalar kopuyor deli gönlümde bazen gece kadar sessiz
herşeyi yakıp yıkmak geçiyor aklımdan çok zaman birşeyleri değiştirmek
umutsuzluğa düşüyorum karamsarlık kaplıyor ruhumu
bazende şükrediyorum elimdekilere ya olmasalardı diyorum yaşanmışlıklar
güzel gözlerin geliyor aklıma o gülüşün ya görmeseydim diyorum onları bir ömür
ya tutmasaydım o elleri bir daha sana hasret gitseydim
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta