Kabrime Kimse Gelmesin

Ölürsem kabrime kimse gelmesin
Kimsesiz mezara koydurun beni
Su ile yıkayıp zahmet etmeyin
Yağmurun altında yudurun beni

Kapanır elbet bu taze yara
Bende öğrenirim düşmemeyi efkara
Olurya düşerseniz hasret denen kora
Sakın ola arayıp sormayın beni.

Aynı ağacın birer dalıydık biz
Aynı bağın birer gülüydük biz
Sanırdım ki etle tırnaktık biz
Yanılmışım meğer kızmayın beni

Bilmediniz beni sağ iken madem
Mezarıma gelip yas tutmak neden
Alıp vereceğim yok hiç birinizden
Mahşerde de gelip bulmayın beni

Kırk sene yaşadım boşuna meğer
Boşuna vermişim boşuna değer
Kızıloğlu da kalmaz bu cihandan gider
Ardımdan anıpta yormayın beni