Yaşandığı gibi geçti
İnanmayanlar aldanmış
Elden ne gelir
Sızlıyorsa hala derinlerde
Kanayan yaralar kapanmamış
Açtım sırrım kâselere sığmadı
Dolan meğer bir damla yaşmış
Döktüm dilim kopsun diye derdimi
Lades kemiğim çatlamış
Sustum cevabım büyük
Kimden armağansa bu ayrılık alsın götürsün yosun bağladı
Bir zaman vardı sonbahar sonrası
Anılmazdı adı yolların her taraf kardı
Kimden kaldıysa bu yanlışlık gelsin süpürsün hatırası kaldı
Bir masal vardı insan kadar yaşı
Yalnızlık babadan miras
Biraz daha büyüyor değil mi
İçinden çıkılmaz sandığım bu ikilem
Cevapsız sorularım
Biraz daha büyüyor
Hangisi daha zor
Ben bütün
Kayıp limanlar sahibi
Bi kapatırım gözlerimi
Kendimi bulamam
Sen günahlar sebebi
Beni sana getiren
Bu yollar uzun,
Bu yollar atan kalbim.
Ne yalan söyleyeyim.
Tutulmaz sanki uzanan elin.
Hüznünü aldım dudağından
Yüzemez miyim şimdi seninle
Kıyısında bir denizin
Oynayan çocuklara
Elim sende diye ıslak bacaklarının
Savurduğu kum tanesindensin
Ben bu rüyada uyanmadan
İnsanlar vardı isimsiz
Renkler pastel
Gözler ışıksızdı
Ben bu şehri tanımadan
Çekilmesi için ertelenen acıları,
Hatırlamak başka.
Ağlamaya değin.
Anmak değil,
Hepsi ayrı pişmanlık burkulan için.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!