Boyacıköy sırtlarında, salaş bir kırkahvesinde, can çekişen bir sonbahar güneşi altında ve inceden esen bir Boğaziçi rüzgârı eşliğinde, topal bir
tahta masa üzerinde titreyip duran bir bardak çayla paylaştım sensizliği;
öyle zor gitti ki, bilsen...
Kâh yalnızlığımı hissedip karamsar düşlere daldım, kâh ürperiverdim üşümüşcesine...
Oysa, bu rüzgâr, sadece senin saçlarını uçuştururdu hafiften, beni hiç
üşütmezdi ve bu güneş, daha bir parlak ışırdı seninle beraberken.
..........Neden yoksun ki? ....
Boğazda gemiler vardı, beyazlı yeşilli
Gülcemal,adalar,her iki kavak
Bir sen bakardın.........
Bakardın............................
Gözlerin kadar derin ve ıslak
İstanbul a yağmur yağardı.
Devamını Oku
Gülcemal,adalar,her iki kavak
Bir sen bakardın.........
Bakardın............................
Gözlerin kadar derin ve ıslak
İstanbul a yağmur yağardı.
Ünal abi bir aşk bu kadar güzel bu kadar içten anlatılabilirdi sanki yaşadım okurken dünyanın en global dili aşk ve şii bence sizde bunların pirisiniz yüreğinize sağlık tam puan saygılarımla
k u t l a r ı m
HİKAYE BAZINDA ÇOK GÜZEL BİR SERBEST ÇALIŞMA ÇOK ANLAMLI TEBRİKLİER.....
İstanbul,yine seviştiğimiz günlerdeki gibi,biliyorum,
Güneşin rengindeki hüzün benim kuruntum.
Bana öyle geliyor,yoksa neden ağlasın
Sabah akşam beraber gülüştüğümüz kuşlar? ...
Demli mi demli bir şiirin lezzeti bambaşka oluyor. Tebriklerimi alkışlarımla birlikte bırakıyorum sayfanıza, saygımla ...
İstanbul,yine seviştiğimiz günlerdeki gibi,biliyorum,
Güneşin rengindeki hüzün,benim kuruntum.
Bana öyle geliyor,yoksa neden ağlasın
Sabah akşam beraber gülüştüğümüz kuşlar? ..
Ben,ömrümün en güzel baharını yitirdim,
Sen,yeryüzündeki sevgilerin en umutlusunu.
Bir yol vardı; elele koşardık,
Bir ağaç vardı; her derdimizden anlar,
Bir yer vardı; karanlık mı karanlık
Koca şehrin ortasında biz bize kalırdık.
Sayın Ünal Bey, duygusal yürek sadakatli bir gönül, hala hayattan keyif alan bir bir insanı doğa karşısında nasıl olupda keyfini kaybedebileceğini pek güzel tanımlayıp, dizeler ve duygu sağnakları içerisinde okuyucuya iletebilmiş. Yeni aşık bir çiftin görebileceği herşeyi şairimiz kendide görüyor, gayette güzel bir keyif alıyor. Hatta aldığı bu keyiften utanmasının gerektiğine kısacık değinmiş. Büyük Şairimiz, yüreği okyanus gibi dalgalandığı için hüznü, sevinci,acıyı ve o bitmez tükenmez sevgiliye olan hasreti biz sıcacık bir çay bardağında, akşam güneşi ve gül için ötüşen kuş sesleriyle dizeleriyle adeta bize resim çizdiriyor, duygulandırıyor zaman zaman kederlendiriyor. Saygıyla.
Neden yokluğunu kendinize sorsanız en doğru yanıtı alırsınız. Erkekler hep böyle midir?
Hüzünlendirdiniz. Yine de tebrik edeyim.
güzel dizelere candan alkışşşşş
Ruhumuzda derin bir yer edinen bu yalnızlık ve yoksunluk duygusunun ilacı ne ola ki?
Bir bardak çay değil titreyen!
Tebrikler Sayın BEŞKEŞE...
Sanirim hayatiniz en huzunlu anlarindan biriydi..bilirim Yureginize saglik ***Tam Puan***
okudum ve çok etkilendim.yüreğinize sağlık ne diyeyim daha.olağanüstü ve yürek burkan bir duygu seli...saygıyla.
Medusa
Bu şiir ile ilgili 102 tane yorum bulunmakta