Bir öküzümüz vardı
Soframızın bereketi..
Harman vakti dönerdi düvenle
Akşama kadar.
Karasabanda yoktu eşi..
Ahıra uzandı boylu boyunca
Bir zemheri soğuğunda.
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
hani ay aydınlatabilir ki yalnızlığı???
''kutlarım cengiz, güzel ve bir okadarda anlamlı.köyde yaşanılan güzel ani filin şeriti gibi gözümün önünde geçti..emek ve yüreğine sağlık.
sevgilerimle...
Prangalıydı duyguları kadının
Bulutlara kelepçeyle asılı
Her mevsimi gri
Avuçlarda sıkılan serçe misali.
Sıksan az daha can verecek
Ölümü bekliyordu mecburiyetten,
Hiseden, konuşan, gülen bu kadın, bu ana...
.../ Varmıydı bizim öküzden farkı... ''''
Beyinlere yüreklere yerleşmeli milenyum... Tebrikler. Sevgiler
Sorarım şimdi
Milenyum mudur hala yaşadığımız?
Hangi güneş
Hangi ay, aydınlatır bu karanlığı?
Ve de yalnızlığı?
Sevda güneşinden gayrisi aydınlatmaz.
Sevgi ve Saygılarımla.
Mum dahi yoktu... Çıranın aleviyle aydınlanırdı soframızdaki tahılın ekmeğini bölüşmelerimiz... Şimdi dillerimize dolanan bir milenyum adı var... Teknolojinin son imkanlarıyla... Ama aydınlık olması gerektiği mekanda değil... Yüreğine sağlık Cengiz bey... Tebriklerimle kutluyorum... Sevgi ve saygılar...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta