Şimdi hiçbir şey yapmamaktan yorgun ellerim
Benim demek istediğim; her şeyin bana artık yalan geldiği. O yüzden yazamıyorum. İstiyorum ki “o yüzden” denilince bunun ayırımına varılsın. Bu yüzden değil de o yüzden demek arasındaki fark anlaşılsın. Sebeplerimin bile bana uzak kaldığını, hatta kalmadığını açıklanacak bir sırrın, yeniden söylemek zorunda olmayayım. Bu böyle anlatılmaz diyenler ırak olun. Bunu böyle anlayacaklar aynı ete yapışın. Bize yeter tek bir iskelet. Şimdi sen ey hırsızım, sirkat tutkunu, kardeşim, ey benim kundakçı sevgilim, kulağını dört aç, gayrı meşru mezarında aşkın gel, kirpiğimizi ıslatan hıncımızı hıfzedelim! Kurtarıp sırtlan ruhumuzu füsunlardan, kollayalım ötesini aklın ve mahşerin. Çünkü yağmazsa buharlaşacak sözlerim. Çünkü toprak, kımıltısıdır gecenin:
Ağlasam belki gülecek yüzü bahtımın
Belki bir usulünü bulacak
Fışkıracak kan damardan
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta