İzler Varmış Sadece Şiiri - Özdener Güle ...

Yıkıcı oldu daha da çok,
Yazdıkların,
İzleyip gördüklerimden.
Sanrılarım bile şaşırdı da,
Koştu gitti yüreğim ‘’her koşulda’’ ya baktı yeniden.

Oradaymış ta saklanmış sanki.
Bembeyazmış da kararmış gibi, izler varmış yalnızca.

Yazmıyormuş bir şey sayfada.
Boşmuş içi ve süslüymüş etrafı.
‘’Koşulsuzmuş’’ aslında. Onu görmüş orada.
‘’Ağlanmazmış’’ bittiğinde. Kuralları varmış,
Yazılmazmış sayfalara.
Kendi çizermiş resmini, kalın çizgiyle.

Oradaymış ta saklanmış sanki.
Yazılmış ta silinmiş gibi, izler varmış yalnızca.

Beklemiş bir süre izin vermiş acılara.
Ses yokmuş, duyulmuyormuş. Rüzgarı da dinlemiş.
Süresizmiş onun bekleyişi.
Ölürmüş de bir yere gitmezmiş beyaz sayfalardan,
Neyse adı onu koyacakmış, yeniden yazacakmış,
Yıkıp kuralları belki de ağlayacakmış.

Oradaymış ta saklanmış sanki.
Kazılmış ta gömülmüş gibi, izler varmış yalnızca.

ÖZDENER GÜLERYÜZ