Bir Varmış, Bir Yokmuş Mu? Varmış Varmış!

günlerden birgün
mesela yarın
ya da sonraki yıllardan bir an
bilsem ki bendesin...
sussam
sevsem...
bakarken tutuşsam, dokunduğumda cayır cayır bir yangın yeri...
korkmasam mesela,
tüm soruları silmiş
dün geçmiş
yarın belliymiş gibi...
ki bilirsin
dün geçti!
en büyük acım bir şişenin dibinde mecburiyetten son nefesini verdi.
ama bilmem, o kaçıncı şişeydi!
beceriksizliklerim oldu hayatta, işe yaramadığım çok önemli anlar
sevmeyi öğrenene kadar tükettiğim insanlar!
ne dostlar, ne sevgililer, ne arkadaşlar...
günlerden birgün sen sevsen
ama sevsen gerçekten
hissederim bilmezsin.
gelsen...
öylece sussak mesela
inse cam çerçeve sussa tüm evren
bir tek senin sesini duysam...
anlatsan dinlesem.
sussan nefesinde gezinsem...
anlatacağım inan.
günlerden birgün
konuşacak kadar büyüyüp
anlatacak kadar kollarında küçüldüğümde
sana bendeki seni göstereceğim...
ki inan
ne develerin tellallığı ne pirelerin berberliği bu kadar ısıtmamış olacak içini.
çünkü ben
masalımsı bir gerçekte
senin için sana çözüleceğim...