Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Aman Tanrım.
Bu benim şiirinizi okuduktan sonraki nidam.
'Kelimeler şeyleri eksilterek duygusuzlaştırır, kelimeler kişiliksizleştirir, kelimeler olağandışı olanı olağanlaştırır.' demiş Nietzsche.
Nietzsche yarı yarıya tapındığım adam. Fikirlerinin bilmiyorum kaçına katılırım kaçına katılmam. Ama ifade ediş biçimine diz çökmediğim görülmemiştir.
Yaşanmışlık karşısında kelimelere olan öfkesini, itirazını, ne derseniz deyin birebir duyarım. Anlattığım da olmuştur.
Öte yandan kelimeler, bunlara içten içe bir düşmanlık duyan Nietzsche' nin elleri dahil olmak üzere, akıllara durgunluk verecek şiddette patlayabilir yeri geldiğinde.
Bu şiir tam bir örnek.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta