Diyelim ki bu kez yolunu şaşıran bir martı., kar-kış mevsiminde kaybolduğu ıssız dağ doruklarında kağıttan küçük bir kayık yaptı... Ve bıraktı bembeyaz kar örtüsünün üstüne...
. ,
Diyelim ki bahar geldi ve yükseklerdeki bütün karlar gibi martının kağıttan kayığını üstüne bıraktığı karlar da eridi ve suları., sularına karışarak akmaya başladı en yakın derenin içinde... Ve tabi kağıttan kayığı da alarak yanlarına...
. ,
Diyelim ki üstündeki kağıttan kayıkla beraber akan dere., bir yolunu bulup denize kavuştu,, kocaman deniz oldu...Tabi üstündeki kağıttan kayık da dere denize kavuştuğu an büyüdü ve kocaman bir vapur oldu...
. ,
Büyümeyen sadece sizdiniz...,siz büyümediniz...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta