sen amansız bir ruhla dolusun
bütün bedenine, beynine hükmeden
düşsel değildir, hikaye hiç değil
üst üste ördüğün
hayatın çakıl taşlarında gizli
iyi bak aynaya, soyut değil
onlara yakından bakmak
hiç aklına gelmedimi
düş uçmaları hiç geçmedimi
dalgaların kıyılara söylediğini
duysakta bilemeyiz
rüzgarın yaşlı dağlara imrendiğini
görsekte anlayamayız
yedi kederin annesi,ıslak ışık
prizmasına dedi ki
piksel açılardan renkleri ışınla bana
merityen kuşağndan geçen embiyaları
göster bana
her bakış yeni bir bakışa kapı açar
o kapılardan girdikçe arkandan kapanır
geri dönüşsüz yolculuğun
art, arda dizilen acem kuşağı gibi sarılır
sanmaki söze dem vuruyorum
sadece hayatın çakıl taşlarını söküyorum
İronik bakışlarını görebiliyorum
Kayıt Tarihi : 6.9.2025 12:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!