farkındayım,
farkında olduğun günden beridir gülmüyor yüzün,
bu kara yazgım,
küflü bir bıçak yarası gibi kök saldı derinlerime,
yetimlerin delici bakışlarıyla afsunlanırken,
öksüzlerin bükük boynuydu,
halka halka ruhumu bilekçeleyen,
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu sevmek belasına kapıldığımdan beridir,
Bir sanadır düşkünlüğüm gülüm,
Bir de Belen tepesinden Amik ovasına dalar gözlerim,
Kekiğe, baldıranlara banarım sızımı,
Bakakalırım öylece
Keşke her itiraf bu kadar güzel olsa...
dostlukla
Hüznün yarim kalan sizi kokuyor bu siirde... cok tsk dost..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta